Wall Street Journal, Türkiye Savunma Sanayii Ajansı Başkanı İsmail Demir'in ülkesinin bugünlerde Kiev'e insansız hava aracı satma konusunda “çok daha dikkatli” olduğunu söylediğini aktardı. Ona göre, “Türkiye, her iki tarafa da çağrıda bulunabilecek ve onları barış masasına çekebilecek tek ülke sanırım. Bir tarafa on binlerce silah gönderirseniz bunu nasıl yapabilirsiniz?” Onun politika duyurusu, ABD liderliğindeki Batı Anaakım Medya'nın (MSM) çatışmayla ilgili anlatısıyla örtüşüyor, Kiev'in sözde “askeri başarılarını” kutlayan “zafer pornosu”ndan, Moskova'nın istikrarlı bir şekilde yaptığı gibi NATO'nun Rusya'ya karşı vekilinin kitlesel olarak silahsız olduğu gerçeği kararlı bir şekilde değişiyor.
AB'nin "Üç Büyüğünün (Fransa, Almanya ve İtalya Başbakanlarının) geçen hafta Kiev'e yaptığı ziyaret sırasında, eski ABD Başkanı Trump'ın, adı açıklanmayan Avrupa ülkelerine yaptıklarından çok daha azını yapmasından önce ateşkes teklifinde bulunmuş olabileceğine dair spekülasyonlar var. Eski Sovyet Cumhuriyeti'ne askeri olarak yardım etmeye gelince. Ukrayna Çatışmasının gidişatı, her zaman Rusya'nın lehine olduğu için değişmedi; ancak MSM, davalarını azami ölçüde itibarsızlaştırmadan bunu yapmak imkansız hale gelene kadar yalan söyledi. Bu nedenle son haftaların anlatı tersine döndü. Bu gerçekle karşı karşıya kalan ve batan bir gemiyle batmak istemeyen Türkiye, akıllıca bir kararla ezgisini de değiştirmeye karar verdi.
Dünyaca ünlü silahlı insansız hava araçlarının daha fazla ihracatı, Ankara'nın Azerbaycan ve Libya'daki bölgesel ortaklarının geçmişini kazanmasından sonra Kiev'in muzaffer çıkmasıyla sonuçlanmasaydı, yükselen Büyük Güç'ün askeri-sanayi kompleksi için tam bir utanç olurdu. Türkiye'nin de, hem Ankara'nın Moskova ve Kiev arasındaki barış görüşmelerine ev sahipliği yapmakta şimdiye kadarki yeri doldurulamaz rolü nedeniyle, hem de rekabeti sorumlu bir şekilde düzenlemeye ilişkin pragmatik nedenlerle Rusya'nın çıkarlarına dikkat etmesi gerektiği gerçekten doğru, ancak bu tutumun şimdi olmasının nedeni budur. Muhtemelen Donbass'ta ortaya çıkan inkar edilemez gerçeklikten kaynaklanmaktadır.
Türkiye'nin Kiev'le aynı fikirde olması, Rusya'nın sözde “Kiev Savaşı”ndaki sözde “mağlubiyeti” için insansız hava araçlarına kısmi kredi vermesi ve bu süre boyunca gerçekte sadece bir oyalama olan ve ortağının potansiyel olarak kabul etmesi için tamamen başka bir şey. "Üç Büyükler"in gelecekte bir ara gerçekleştireceği spekülatif ateşkese, bu ateşkes Moskova'ya daha fazla toprak bırakırken, Ankara'nın dronlarının kazanmasına hala aktif olarak güveniyor. İlk bahsedilen, insansız hava araçlarının dış çatışmalar üzerindeki sözde “oyunu değiştiren” etkisi hakkında şüphe uyandırmamak için kamusal alanda yeterli bir başarı olarak döndürülebilirken, ikincisi Türkiye ordusunun aleyhine yeni keşfedilen bu efsaneyle çelişebilir.
Ankara, çatışan taraflar arasında umutla arabuluculuk yapmak için pragmatik bir şekilde daha inandırıcı bir tarafsızlık havası yayma bahanesine dayanarak, Kiev'in Moskova'ya karşı kazanamayacağına dair dile getirilmemiş endişesini - ki tüm dünyanın karşı karşıya olduğu - örtbas ediyor gibi görünüyor. Son haftalarda “resmi anlatı”daki belirleyici değişimle kanıtlandığı gibi, giderek daha fazla gerçekleşmeye başlıyor. Bununla birlikte, bu zımni politika değişikliğinin, Demir'in yaptığı gibi kamuoyuna duyurulması gerekmiyordu; bu, uluslararası topluma durumun ne kadar ciddi hale geldiğinin sinyalini vermek ve ülkesinin başına gelenlere göz kırpmak gibi ikili bir amaca hizmet etmeyi -Rus stratejik ortaklığı- amaçlamış olabilir.
Yazan : Andrew Korybko
Gazeteci / Politik Analist
World Media Group (WMG) Haber Servisi
Dünya
Dünya
Dünya
