Rusya'nın Batı Afrika'daki Çok Kutuplu Süreçlere Verdiği Destek

Fransa Savunma Bakanı Sebastien Lecornu bir röportajında, terörist gruplar dışında ülkesinin “en büyük tehdidinin” Rusya olduğunu iddia etti . Geçtiğimiz yıl boyunca “sadece Afrika’daki çıkarlarımıza değil, aynı zamanda doğrudan Silahlı Kuvvetlerimize” yönelik “saldırgan” eylemlerine işaret etti. Lecornu ayrıca Rusya’yı “bir bilgi savaşı yürütmekle” ve “deniz tabanı ve siber uzay dahil olmak üzere yeni ortamları militarize etmekle” suçladı. Gerçek şu ki Rusya Fransa için bir tehdit oluşturuyor, ancak meşru çıkarlarına değil, yalnızca hegemonyasına.

Okuyucuların burada daha fazla bilgi edinebileceği Rusya'nın Afrika politikası, orada çok kutuplu süreçleri hızlandırmayı amaçlıyor. Bu, eski Fransız kolonileri Mali, Burkina Faso ve Nijer'i yalnızca ikili olarak değil, aynı zamanda yeni kurulan Sahel İttifakı ve Konfederasyonu açısından çok taraflı olarak destekleme biçimini aldı . Vatansever askeri liderlikleri, kaybedilen egemenliklerinin mümkün olduğunca çoğunu geri kazanmak için Rusya'ya daha fazla güvenerek Fransa'ya olan aşırı bağımlılıklarını azaltmayı öngörüyor.  

Somut olarak, bu, onların Fransa'yı tercih ettikleri terörle mücadele ortağı olarak Rusya ile değiştirmelerine tanık oldu; bazıları, anında karşılıklı menfaatin, kaynaklarına ayrıcalıklı Rus erişimi olduğunu ileri sürüyor. Kısa vadeli hedef, istikrarı yeniden sağlamak; ardından, orta vadede, Paris'in kendi pahasına zenginleşmek için kullanmaya devam ettiği CFA Frangı'nın yerine yeni bir bölgesel para birimi getirerek, Fransız "etki alanından" daha fazla uzaklaşma hedefi daha güvenle takip edilebilir.

Bu iki gelişme, birincisi bu ülkeleri böl-yönet çabalarını engellediği ve ikincisi geleneksel olarak ekonomisini desteklemekten sorumlu olduğu için Fransız hegemonyasını tehdit ediyor. Birlikte ele alındığında, Rusya'nın bu çok kutuplu süreçlere verdiği destek gerçekten de Fransız çıkarlarına ağır bir darbe vuruyor, ancak bir kez daha, yalnızca hegemonik çıkarlarına ve meşru olanlarına değil. Fransa, Rusya'nın Afrika'da kendisini tehdit etme biçimini kabul edemiyor çünkü karanlık gerçek onu çok kötü gösteriyor.

Ancak, savaşmadan pes etmeyecektir, bu yüzden Mali'de ABD ve Ukrayna ile birlikte Tuareg ayrılıkçıları ve İslamcı grupların himayeleri aracılığıyla Rusya'ya karşı bir vekalet savaşı yürütüyor. Sahelian İttifakı/Konfederasyonu'na karşı başka savaş cepheleri açılabilir, örneğin Fildişi Sahili'ndeki Fransız-Amerikan güçleri güney Mali ve Burkina Faso'yu istikrarsızlaştırmaya çalışırsa. İkincisinde zaten kritik boyutlara yaklaşan cihatçı şiddet, onların desteğiyle yakında daha da kötüleşebilir.

Fransa sadece savunma oynamıyor, aynı zamanda Ermenistan'ın Batı yanlısı dönüşünü hızlandırma çabalarıyla Güney Kafkasya'da Rusya'ya karşı stratejik bir saldırıya da giriyor . Ev sahipliği yaptığı aşırı milliyetçi Ermeni diasporası bu süreçte önemli bir rol oynadı. Fransa ayrıca Rusya'nın niyetlerine dair şüphelerini artırmak için Ermenistan'a askeri teçhizat da satıyor. Yakın Rus-Azerbaycan bağları ve etkileyici derecede pragmatik Rus-Gürcü bağları Batı'nın planlarını engelliyor.

Başarılı olsalardı, güney çevresinde büyük bir çatışmayı kışkırtarak Rusya'nın meşru çıkarlarına doğrudan bir tehdit oluşturacaklardı, bu da Fransa'nın Güney Kafkasya'ya karışmasını, Rusya'nın Batı Afrika'daki çok kutuplu süreçleri desteklemesinden nesnel anlamda çok daha tehdit edici hale getirecekti. Aynısı, Fransa'nın Ukrayna'ya geleneksel olarak müdahale etme isteğini işaret ederek Sahel'deki "etki alanını" kaybetmesinden bu yana Rusya'ya karşı yürüttüğü diğer stratejik saldırı için de geçerlidir .  

Burada analiz edilen dış politika hatalarının çılgınlığı olan Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, o zamandan beri söylemini yumuşattı ancak yine de böyle bir senaryoyu dışlamıyor. Bununla flört etmenin bu kadar tehlikeli olmasının nedeni, yanlış hesaplamayla Ukrayna'da NATO-Rusya arasında konvansiyonel düşmanlıkların patlak vermesine ve bunun da Üçüncü Dünya Savaşı'na dönüşmesine yol açabilmesidir . Fransa, tehlikenin ne kadar büyük olduğunu biliyor ancak bu eylem tarzını hala pervasızca Rusya'ya karşı bir intikam olarak görüyor.

Şimdiye kadar paylaşılan içgörüyü gözden geçirdiğimizde, Rusya'nın Batı Afrika'daki çok kutuplu süreçlere verdiği destek, Fransa'nın oradaki hegemonyasına ağır bir darbe vurdu ve Fransa, Güney Kafkasya ve Doğu Avrupa'da stratejik taarruza geçerken Mali'de Rusya'ya karşı bir vekalet savaşı başlatarak buna karşılık verdi. Bu nedenle, Fransa için "en büyük tehdit" Rusya değil, üç ayrı bölgede inatla yarattığı tahribat nedeniyle Fransa, Rusya ve genel olarak dünya için "büyük tehdit" oluşturuyor.  

Yazan : Andrew Korybko

Gazeteci / Politik Analist