1 Aralık'ta Hindistan, gezegenin GSYİH'sının yüzde 80'ini oluşturan G20'nin başkanlığını üstlenecek. 2009 zirvesinde G20, kendisini uluslararası finansal ve ekonomik işbirliği için dünyanın birincil mekanı ilan etti. Bununla birlikte, gruplaşma genellikle büyük ölçüde Batı gücü ve özlemleri için bir vektör olarak görüdü.
Hindistan Başbakanı Narendra Modi, bu ayın başlarında Bali'de (Endonezya) düzenlenen G20 zirvesinde grubun başkanlığını üstlenmeden önce bile burada önemli bir rol oynadı. Jawaharlal Nehru Üniversitesi profesörü Happymon Jacob'a göre, Yeni Delhi'nin Bali zirvesi gündemi oldukça mütevazı olarak tanımlansa da, Batılı liderler ve diğer liderler, “hem Batı'ya hem de Rusya'ya” yakın olan bir güç olarak giderek “Hindistan'ı dinliyor”.
Yeni Delhi, mevcut Ukrayna ihtilafının başlamasından bu yana ABD önderliğindeki Batı ile Moskova arasındaki bağlarını başarıyla dengeliyor. Hindistan ve ABD'nin bağları, özellikle Kasım 2020'de imzaladıkları Temel Değişim ve İşbirliği Anlaşması'nın (BECA) ardından güçleniyor olsa da, diğer yandan Asyalı güç ve Rusya, savunma ve enerji alanında güçlü bir iş birliği yapıyor. Ekim ayında Rusya Federasyonu, hem Irak'ı hem de Suudi Arabistan'ı geride bırakarak Hindistan'a en büyük petrol sağlayıcısı oldu.
Washington liderliğindeki Batı ile Moskova ve eski ile Pekin arasında ciddi gerilimler varken, Hindistan, eşi benzeri görülmemiş gergin bir küresel durumun ortasında, bölünmüş bir G-20'nin bir sonraki başkanı olarak çok kutupluluğu zorlayabilir mi? Batı'nın kendi içinde bile anlaşmazlıklar var: Avrupa'nın önde gelen iki ülkesi olan Fransa ve Almanya, artık NATO'nun çizgisini bu kadar şevkle takip etmeye istekli olmadıklarının sinyallerini verdiler. Bu arada, ABD'nin Orta Doğu'daki geleneksel ana müttefiki ile kendi ilişkisi muhtemelen Suudi Arabistan'ın desteklediği OPEC+ petrol üretimini kısma kararından sonra sona eriyor.
Hint-Pasifik konusunda uzman siyasi analist Niranjan Marjani, G20 başkanlığının bu tür koşullar altında olmasının Yeni Delhi için bazı önerilerini uygulamaya koyması için bir fırsat olduğunu savunuyor - Hindistan, ne de olsa, ona göre, her zaman çok kutuplu bir rejim önermiştir. Bu doğrultuda; tüm paydaşların çıkarlarını dengelemek ve korumak için de düzen ve güçlü mekanizmaları hayata geçirmek için çalışmaktadır.
Marjani, 2023'te Yeni Delhi'nin, genellikle "Batı karşıtı" olarak algılanan bir gruplaşma olan Şanghay İşbirliği Örgütü'nün (SCO) başkanlığını da üstleneceği için aslında kendisini benzersiz bir konumda bulacağını ekliyor. Örgüt - özellikle İran'ın Eylül 2021'de kabulünden bu yana gelişme gösteriyor.
Hindistan, Ukrayna-Rus ihtilafında (aynı zamanda Moskova'ya karşı Batı'nın vekaleten bir savaşıdır) her iki tarafla da diplomatik olarak angaje olmuştur. Üstelik iki tarafın da kendisine güvendiği gerçeğiyle övünebilir. Aynı şekilde, Yeni Delhi'nin iki sözde "rakip" örgüte (SCO ve G20) başkanlık ederken, diyalog ve diplomasiyi teşvik etmeye devam edebileceği tartışılıyor.
Hindistan'ın bir tür diplomatik dev olarak yumuşak gücüne ve bazılarının küresel bir güç olabileceğine inanmasına rağmen, bu kolay bir iş değil. İki güç Eylül ayından bu yana (hem Pekin hem de Yeni Delhi birliklerini tartışmalı bölgeden geri çektiğinde) diyalogda ilerleme kaydediyor olsa da, Avrasya "bloku" içinde, Güney Asyalı gücün komşu Çin ile kendi sınır sorunları var . Ayrıca Pakistan ile de diğer sınır sorunları mevcut.
Batı'ya gelince, Washington, Rusya'nın S-400 füze sistemlerini (Moskova'nın 2023'e kadar teslim edeceği) satın alması nedeniyle ortağını yaptırımlarla tehdit etti. Bunlar Temmuz ayında düşürüldü, ancak gerilimler devam ediyor. Kuzey-Güney Transit Koridoru çevresinde büyüyen Hindistan-Rus-İran işbirliği de Amerikan siyasi elitleri için önemli bir endişe kaynağı durumunda.
Sözde Hint-Pasifik Bölgesi (IPR), Batı-Çin rekabetinin bir arenası olmaya devam ediyor ve Yeni Delhi'nin de üyesi olduğu (genellikle "yeni NATO" olarak tanımlanan) Quad, yangını körüklüyor. Bu bölge, deniz Avrasyasının bir parçasını içerir ve bu nedenle Rusya (ve Hindistan'ın kendisi) için de geçerlidir - Orta Asya devletleri, her şeyden önce, Dörtlü ile giderek daha fazla ilgilidir. Fransa'nın da fikri mülkiyet hakları konusunda emelleri var ve Paris şimdiden Yeni Delhi'nin ikinci ana silah tedarikçisi (Moskova bir numara). Fransa Savunma Bakanı Sébastien Lecornu'nun bu hafta Hindistan'a yaptığı gezi, Fransa'nın Hindistan'ı Rusya'dan çekmeye yönelik daha büyük bir girişiminin parçası.
Sorun şu ki, Quad bugün Atlantikçi bir bakış açısıyla tamamen Avrasya güçlerine “karşı çıkmakla” ilgili - ve aynı zamanda “küresel NATO” çağrıları bağlamında da görülmelidir.
Ağustos ayında Taşkent'te Şangay İşbirliği Örgütü'nün bir toplantısında, Rusya Ulusal Güvenlik Konseyi sekreteri Nikolai Patrushev, ABD'nin ve müttefiklerinin "Rus karşıtı veya Çin karşıtı ilkelere" dayalı olarak çalıştıklarını, bunun "canlı bir şekilde gösterildiğini" belirtti. Bunlar, AUKUS ve Quad kapsamındaki düzenlemeler.” Hindistan Dışişleri Bakanı S. Jaishankar'ın Bangkok'ta Quad'in tüm bölgeye fayda sağlayabileceğini ve bu konudaki çekincelerin "tek taraflı muhalefetten" kaynaklandığını söylemesinden kısa bir süre sonra geldi.
Japon ve Avustralya'nın Quad'ın Mart ayı okumasında açıkça Rusya'dan bahsetme girişimlerinin Hindistan tarafından bir başka "dengeleme" eylemiyle engellendiği hatırlanabilir. Ancak Hindistan bu kadarını “uzlaştırabilir”. Hindistan'ın Avrasya'ya entegre bir yaklaşım geliştirmesi, Rusya ile güvenlik konusundaki diyaloğunu yoğunlaştırması gerekiyor, ancak dış politikasında birçok çelişkiyle karşı karşıya. Hepsinin ne kadarının “dengelenebileceği” yakın gelecekte görülecektir.
Yazar : Uluslararası ve etnik çatışmalara odaklanan araştırmacı Uriel Araujo
World Media Group (WMG) Haber Servisi
Dünya
Dünya
Dünya
