Sanatın dönüştürücü gücü

Kale Grubu’nun sanat ve tasarım alanındaki buluşma platformu Kale Tasarım ve Sanat Merkezi (KTSM), genç sanatçıların üretimlerini görünür kılmayı amaçlayan BASE’in 2025 edisyonuna desteğini sürdürüyor. KTSM, bu yıl 26-30 Kasım tarihleri arasında gerçekleşecek etkinlikte, genç sanatçıların çevresel ve toplumsal farkındalığa yönelik üretimlerini destekleyen ‘İyi Bak Dünyana’ sergisiyle yer alacak.

Türkiye’nin yeni mezun sanatçı platformu BASE, 26–30 Kasım tarihleri arasında The Ritz-Carlton Residences İstanbul B Blok’ta dokuzuncu kez sanatseverlerle buluşacak. 36 şehirde, 43 üniversiteden yeni mezun 151 sanatçının eserinin sergileneceği BASE 2025, bir kez daha yeni nesil sanatçıların dünyaya ve sanata bakış açılarını gözler önüne serecek.

Kale Tasarım ve Sanat Merkezi’nin (KTSM) desteğiyle gerçekleşecek BASE 2025, genç sanatçıların üretim motivasyonlarına katkı sağlamayı ve sanat profesyonelleri ile iletişim kurabilecekleri bir platform sunmayı amaçlıyor.

KTSM’den genç sanatçılarla ortak ses: “İyi Bak Dünyana”

Kale Grubu’nun etki ve fayda odaklı sürdürülebilirlik yaklaşımından doğan İyi Bak Dünyana hareketi; doğal kaynaklara özen gösteren, israfı azaltmayı gözeten, topluma ve çevreye duyarlı yaşam pratiklerini odağına alıyor. Bu yaklaşımın sanat alanındaki temsilcisi olan KTSM, genç sanatçıların üretimlerini destekleyerek, sanatın dönüştürücü gücüyle yeni bir farkındalık alanı açmayı hedefliyor.

KTSM, BASE 2025’te genç sanatçıların çevresel ve toplumsal farkındalığa yönelik üretimlerini destekleyen bir sergiyle yer alacak. Sergide, insan-doğa ilişkisi, kaynakların korunması ve bireysel sorumluluk gibi konulara değinen çalışmalara yer verilecek.

Genç sanatçılar, eserleri aracılığıyla doğanın sınırlılıklarını hatırlatıyor, insan-doğa dengesinin giderek zayıflamasına işaret ediyor, bireysel farkındalığın toplumsal dönüşümün başlangıcı olabileceğini vurguluyor.

Bu yönüyle KTSM’nin BASE’teki varlığı, sanatın yalnızca bir ifade biçimi değil; aynı zamanda iyileştirme, dönüştürme ve umut üretme alanı olduğunu bir kez daha görünür kılıyor.

Sergi ziyaret tarihleri: 26–30 Kasım 2025 (Her gün 11.00–19.00)

Adres: The Ritz-Carlton Residences İstanbul, B Blok, Fulya Girişi

Öğretmen Haşim Çeken Cad. No:4 Şişli, İstanbul

Sanatçılar ve Eserleri:

ASLI AYDEMİR / 40 Yama (2025)

“40 Yama”, yokluk ve onarma eyleminin hafızasından doğar. Geleneksel bir çocuk yorganı kesilip yeniden kurgulanır; eksik parçaları porselenle onarılır. Mavi-beyazın soylu geleneğini taşıyan porselen yüzeyler hem kırılganlığı hem kalıcılığı bir arada barındırır. Bu çalışma, narinliğin güce, yumuşaklığın dirence dönüştüğü yerde durur. Savaşların, felaketlerin ve salgınların sertleştirdiği dünyada, çocukluğa sessiz bir ağıt; masumiyete sığınak, korunamayan saflığa kırılgan bir barınak olur.

ASLI IŞIKSAL / Parçalanma Serisi 3 (2022)

AYŞE MERVE YETGİN / Dünyadan Mektup (2025)

Mektup, bir mesaj, bir çağrı ve bir hatırlatmadır. ‘İyi Bak Dünyana’ çağrısı da aslında bize gönderilen bir mektup gibidir. Ajur tekniğiyle şekillenen seramik zarf, görünür olanla gizli kalanı bir arada taşır. Boşluklar, farkına vardığımız gerçekleri; kapalı yüzeyler ise göz ardı ettiklerimizi temsil eder. Seramik zarfın topraktan yapılmış olması, bizi özümüze ve doğayla

kurduğumuz köklü bağa geri çağırır. Bu eser, küçük eylemlerin birleşerek büyük değişimlere dönüşebileceğini hatırlatır.

AYŞEGÜL DÜŞEK / Hafıza (2025)

Sanatçının yaşadığı bölgedeki ormandan topladığı ağaç parçalarından oluşan seri, inşaat köpüğü ve seramik kiliyle parçalara eklemlenen anlatılardan oluşuyor. Bu anlatılar parçaların toplandığı bölgenin bitki ve hayvan envanterinden örnekleri betimlerken, imarlaştırma sonucu kapatılan orman bölgelerine ve sanatçının kişisel deneyimlerine izlek sunuyor.

DAMLA YILMAZ / Spring, Summer, Fall, Winter… And Spring (2025)

Şair Etel Adnan’ın “Sıfır noktasına gelindiğinde, her iki öğe birbirinin içinde eriyerek mükemmelleşir ve en sonunda şu sarsıcı şey oluruz: En mükemmel hali hareketsizlik olan bir yolcu” cümlesinden yola çıkan bu seri, iki öznenin zaman içindeki dönüşümünü ve bir bütün olma hallerini mevsimlerle ilişkilendirerek ele alır.

DİLA UZUN / Omurgasızlar (2025)

“Acıyı bal eyledik, geldik bugüne.”

Bizim topraklarımızda nar, bereketin, hayatın ve ruhun simgesidir. Toprağımızda yetişen her nar, bu dünyada paylaşılan zenginliği ve birliği temsil eder. Ancak insanların hırsı ve bencilliği bu birliği parçalamakta, savaşlar çıkarlar uğruna kışkırtılmaktadır. Bu nedenle narın doğasında var olan denge ve uyum, insan eliyle bozulmaktadır. Geçmişte yaşanan mücadeleler milletlerin hafızasından silinmeye çalışılsa da biz narın tanelerinde bu acıların izlerini buluruz.

ENİSE DUYAR / Bağlar (2025)

Bağlar zamanın akışında bir yolculuktur. Her birimiz geçmişten aldığımız izlerle bugünümüzü şekillendirir, geleceğe izler bırakırız. Her bakış, her dokunuş, geçmişin ve bugünün birbirine temasını, yaşamın sessizliğini ve hareketini yansıtır. Bu eser, yalnızca izlemek değil, aynı zamanda hissetmek, hatırlamak ve deneyimlemek için bir davettir.

ESİN KESKİNOĞLU / Yeni Dünya (2025)

Sanatçı eserinde; insanın doğadan uzaklaşan tutumundan yola çıkarak doğa ile ‘sevgiye dayalı güçlü bir bağ’ kurmanın ve geleceği bu bağ üzerinden inşa etmenin yollarını araştırıyor. Yanlış tüketim alışkanlıklarımızın ve bilinçsiz davranışlarımızın doğa üzerinde bıraktığı izleri merkeze alarak; izleyiciyi sürdürülebilirlik, bilinçli tüketim, çevre duyarlılığı gibi kavramlara odaklanmaya ve doğa ile kurduğu ilişkiyi yeniden şekillendirmeye davet ediyor.

EYLÜL CİVELEK / Dünyayla Benim Aramda Serisi (2025)

Sanatçı, üretimlerimde, doğanın yaşayışındaki değişimleri gözlemliyor ve bunları insan habitatıyla birleştiriyor. ‘Dünyayla Benim Aramda’ serisinde izleyiciye şunu hatırlatıyor: Hayat bulduğumuz dünyada, izlenimlerimizin bir parçası olarak yer alıyor ve dünyadaki diğer ihtimallerin varlığını bilmeden yok oluyoruz. Hepimiz, köklerimizin bizim için oluşturduğu kafesin sadece bize gösterdiği kadarıyla dünyayı tanıyoruz. Kim olduğumuzu hatırlamadan ya da hiç öğrenmeden yaşamın içerisinde sadece var oluyoruz.

İSMAİL TUĞRAN / Sürgün (2025)

Çocukluğumda bahçemizdeki ağaçlar bana bu çalışmayı oluşturma fikrine ilham verdi. Her yıl, ağaçları budarken yeni dallardan bazılarını seçip daha fazla meyve hasat edebilmek için ona biçim vermeye çalışırız; fakat ağaç, planladığımız şekle rağmen kendi yolunu izler ve her sene yeni sürgünler, yani yeni taze dallar verir. Bu durum bana, insanın doğadan kopuşunu ve kendini ayrı, üstün bir konuma koyma eğilimini düşündürür. İlerleme ve gelişim ne kadar görkemli olursa olsun, doğayla uyum içinde olmadığı sürece anlamını yitirir; insan, üstün veya ayrı değil, kökleriyle bağlı olduğu dünyanın bir parçasıdır.

SALİHA YILMAZ / Mavi Ağaç (2025)

Mavi Ağaç / Blue Tree, 2025

Bir form, köklenirken çözülür.

Yüzey taşar.

Resim, duvara doğru büyür.

Pigment ve toprak, aynı bedende buluşur.

Organik olan, yapayla yer değiştirir.

Mavi, derinliğin değil — hatırlamanın rengidir.

Madde, kendi ritmini üretir.

Her parça, bir zaman izidir.

Bir araya geldiklerinde, bütün değil;

sürekli dönüşen bir alan oluştururlar.

Ağaç, burada bir ağaç değildir.

Bir akış, bir kalıntı, bir titreşimdir.

ŞEFKAT BİBER / Topoğrafyanın İzleri (2022)

Bu çalışma, mikroskobik dünyanın makro boyuta taşınarak yeniden yorumlanmasıdır. Penicillium adlı mikroorganizmanın elektron mikroskobu altında çekilen görüntüsünden yola çıkılmıştır. Bu organizma, hem ilk antibiyotiğin üretildiği şifa kaynağı hem de gıda bozulmasına neden olan zararlı bir küf türüdür. Yararlı ve zararlı etkilerinin bir arada bulunması, ironik bir zıtlık oluşturur. Bu çalışmada, zaman ve gözlem aracılığıyla mikrodan makroya taşınan bu zıtlık, bir topografya imgesine dönüştürülmüş ve ‘zıtlığın ahengi’ tınısı oluşturulmuştur.

UMUT KAMBAK / Hatırlıyorum Yine de Bulamıyorum (2025)

Çocukluğumda hatırladığım en güzel şeylerden biri, banyodaki kuğu ve göl manzaralı fayanslardı. Mutfaktaki meyve dolu lezzetli sepeti de unutmamak gerek. Evler yıkıldıktan sonra içerideki her şeyi zihnime hapsettim. Her ürettiğim yeni eserde tekrardan kullanmak için geri çıkardım. Bu bir çeşit mücadeleydi. Bana unutturmaya çalıştıkları şeyi onlara vermeyecektim, hatırlayacaktım. “Hatırlıyorum Yine De Bulamıyorum” böyle bir sürecin ardından tekrar hatırlamak için ortaya çıktı. Artık hatırlıyorum fakat hiçbir şeyi eski yerine koyamıyorum. Her şey değişmeye ve yok olmaya devam ediyor.

ZEYNEP TEKER / Döngü (2022)

Döngünün başladığı ve bittiği yerin aynı nokta olması garip öyle değil mi? Tam ortada. Ortamızda. İyi bak ona. Otomatik hareketlerle tuşlara bastığımız parmaklarımızın uçlarında. Ailenin isteklerinde, toplumun direttiklerinde, kabul görenlerde, böyle gelmiş böyle gidenlerde... Bu sürüye katılan da biziz bu sürüyü yaratan da. Hipnotize olmuş gibi, hipnotize eden bir kalabalığın kaynağından boşanıp akıyoruz hayatın içine. Aman çizgiye basma sakın! Sürüden ayrılayım deme.

SİMAY ÜLTAN / Love is Everywhere, 2025

Teknolojinin hızında birbirimize bakmayı unuttuk. Bu amorf ve modüler bank tasarımı, Gaudí’nin kentsel seramiklerinden ilham alıyor ve kamusal alanı yeniden insana ait bir yer haline getiriyor. “İyi bak dünyana” diyerek yeniden gülümsemeyi, bakmayı ve bağ kurmayı hatırlatıyor.

Kale Tasarım ve Sanat Merkezi 

Kale Tasarım ve Sanat Merkezi (KTSM) sanatı, tasarımı, mimariyi ve seramiği odağına alan multidisipliner bir platform olarak, kültürel mirasa sahip çıkıyor, sürdürülebilirliği benimsiyor ve toplumsal etki yaratmayı önceliklendiriyor. Kale Grubu’nun Karaköy Perşembe Pazarı’ndaki tarihi genel merkez binasında kurulan KTSM, “İyi Bak Dünyana” yaklaşımıyla sanatı mahalleye, sokağa ve gündelik yaşama taşıyor. Seramik sanatının mirasını yaşatıyor, genç sanatçıları destekliyor; erişilebilir, katılımcı ve kapsayıcı üretim alanları açıyor. Kamusal alanda sanatın gücünü görünür kılıyor, yenilikçi fikirlerin gelişmesine ortam sağlıyor. Sanatın yalnızca izlenen değil, birlikte üretilen bir değer olduğuna inanıyor ve sanayi kültürüyle sanatın kesiştiği bu özel hafıza mekânını yaratıcı endüstrilerin buluşma noktası haline getiriyor.