Rusya'nın İsrail-Hamas Savaşı Tarafsızlığı Takdir Edilmeli

İsrail ve Hamas, onların ABD ve İran'daki hamileri ve bu ikisinin destekçileri için Rusya'nın düşmanlarına karşı onları desteklemek için dengeli pozisyonunu terk edeceğini düşünmek gerçekçi değil. Bununla birlikte, her ikisi de son savaşı varoluşsal olarak görüyor ve bu nedenle Rusya'nın tutumundan hoşnut değiller, bu nedenle her ikisi de kendi taraflarını tutması için Rusya'ya baskı yapmayı amaçlayan medya kampanyalarına başvuruyorlar.

The Times Of Israel (TOI) Salı günü Dışişleri Bakanlığı'ndan bir kaynağa dayandırdığı haberinde ülkelerinin Rusya'nın İsrail-Hamas savaşındaki tutumundan memnun olmadığını ve Moskova'nın BMGK'daki başarısız ateşkes önerisinde Hamas'ı kınamamasını dengesizlik olarak nitelendirdiklerini yazdı. Yayın organı ayrıca Başkan Putin'in İsrail'in Gazze ablukasını Nazilerin Leningrad ablukasına benzeterek ağabeyinin daha doğmadan ölümüne neden olduğunu söylemesinin bazılarını derinden rahatsız ettiğini iddia etti.

Bu eleştiriler, Rusya'nın tutumuna ilişkin aşağıdaki analizlerde aktarılan resmi gerçekleri görmezden gelmektedir:

* "Rusya'nın Filistin'in Bağımsızlığını Desteklemesi İsrail Karşıtı Bir Politika Olarak Gösterilmemelidir"

* "Rusya'nın Son İsrail-Hamas Savaşına Karşı Dengeli Bir Yaklaşımı Var"

* "Putin'in Gazze'deki Hastane Felaketinden Kendisini Sorumlu Tutmaması Önemli"

* "Rusya'nın Hamas ile İlişkileri Pragmatiktir ve Grubun Desteklendiği Şeklinde Algılanmamalıdır"

* "Rusya'nın İsrail'in Suriye'deki Saldırılarını Durdurması Beklenmiyor"

Rusya'nın ilkeli tarafsızlık politikası şimdi okuyucuya kolaylık sağlamak için özetlenecektir.

Kremlin, Hamas'ın Ekim başındaki saldırısını resmi olarak bir terör eylemi olarak değerlendiriyor, ancak bunun Filistin'in bağımsızlık davasına gölge düşürdüğüne ya da İsrail'in orantısız tepkisini haklı çıkardığına inanmıyor, her ne kadar kendini Yahudi Devleti olarak tanımlayan devletin var olma ve kendini savunma haklarını güçlü bir şekilde desteklese de. Son bahsedilen husus, İsrail'in Suriye'de Devrim Muhafızları ve Hizbullah'ı Eylül 2015'ten bu yana yüzlerce kez cezasız bir şekilde bombalamasına neden izin verdiğini ve bunu zaman zaman göstermelik olarak kınadığını açıklıyor.

Rusya'nın acil öncelikleri, ideal olarak ateşkes yoluyla sivillerin acılarını dindirmek, ancak bunun imkansız olduğu ortaya çıkarsa insani koridorların oluşturulmasına razı olmak ve çatışmanın topyekün bir bölgesel savaşa dönüşmesini engellemek. Orta vadede ise bugüne kadar şiddet döngüsünün devam etmesinden sorumlu olan ABD'nin barış süreci üzerindeki tekelini kırmak ve ardından her iki tarafın da meşru güvenlik çıkarlarını sürdürülebilir bir şekilde güvence altına alacak iki devletli bir çözüme aracılık etmek istiyor.

Bu dört hedef kuşkusuz iddialı ve gerçekçi olarak ne kadar az olursa olsun herhangi bir başarı şansına sahip olmak için tüm taraflar arasında dikkatli bir dengeleme eylemi gerektiriyor, dolayısıyla Rusya'nın bu çatışmadaki nesnel ulusal çıkarlarıyla uyumlu olan ilkeli tarafsızlık politikasını açıklıyor. Dolayısıyla İsrail ve Hamas'ın, onların ABD'li ve İranlı hamilerinin ve bu ikisinin destekçilerinin, Rusya'nın düşmanlarına karşı kendilerini desteklemek için dengeli pozisyonunu terk edeceğini düşünmeleri gerçekçi değildir.

Bununla birlikte, her ikisi de son savaşı varoluşsal olarak görüyor ve bu nedenle Rusya'nın tutumundan hoşnut değiller, bu nedenle her ikisi de kendi taraflarını tutması için Rusya'ya baskı yapmayı amaçlayan medya kampanyalarına başvuruyorlar. Tamamen tesadüf eseri, her ikisi de en etkili yolun Rusya'yı Hamas'a karşı önyargılı göstermek olduğu sonucuna vardı. İsrail ve destekçileri bunu utanç verici olarak sunup Rusya'ya bu grubu kınaması için baskı yapacağını umarken, düşmanları da bunu olumlu olarak sunup somut bir desteğe yol açacağını umuyor.

TOI'nin kısa süre önce yayınladığı rapor İsrail yanlısı tarafın bu yaklaşımını kanıtlarken, ABD'nin eski Rusya Büyükelçisi Michael McFaul'un bu konudaki tweetleri burada ve burada, Alt-Medya'nın bu üst düzey influencer'ının tweetleri ise burada ve burada Hamas yanlısı tarafın aynı yaklaşımı sergilediğini gösteriyor. Önceki dört tweet, partizan mesajlarını kimsenin gözden kaçırmamasını sağlamak için şimdi açıkça tanımlanacak olan dolaylı yollarla kendi partilerinin anlatı gündemini zorlamaktadır.

İlk çift, Başkan Putin'in yıllar boyunca Başbakan Netanyahu'yu, eski İsrail başbakanı Bennett'in 2021'in sonlarında Rus lideri tanımladığı gibi "İsrail Devleti'nin çok yakın ve gerçek bir dostu" olduğunu düşünmesi için kandırdığını ve sözde tüm bu süre boyunca gizlice Hamas'ı desteklediğini öne sürüyor. İkinci ikili ise Rusya'nın Hamas uğruna ABD ile savaşa girebileceğini ima ederek ve Suriye'deki hava üssü aracılığıyla İran'ın bu grubu ve diğerlerini silahlandırmasına yardım ettiğini iddia ederek birbirini tamamlayan iddialarda bulunuyor.

Bu iki medya kampanyası, hedef kitlelerinin Rusya'nın herhangi bir çatışmada her zaman Batı'nın muhaliflerinin yanında yer aldığına dair yanlış ama ortak algısını manipüle etmeye çalışıyor. İsrail yanlısı çaba, Batılıların bu sahte bahaneyle Rusya'yı kınamasını ve böylece Rusya'nın Hamas'a karşı dönerek onlar nezdindeki itibarını arttırmasını isterken, Hamas yanlısı çaba ise Batılı olmayanların bu sahte bahaneyle Rusya'yı övmesini ve böylece Rusya'nın onlar nezdindeki itibarını korumak için gruba gerçek destek vermesini istiyor.

Her iki taraf da Rusya'nın bu çatışma karşısındaki ilkeli tarafsızlığını takdir etmiyor çünkü savaşı kaçınılmaz olarak ya İsrail'in ya da Hamas'ın yok olmasıyla sonuçlanacak varoluşsal bir mücadele olarak görüyorlar, ancak Kremlin hala her ikisinin de hayatta kalabileceğini düşünüyor ve bu yüzden aralarında denge kurmaya devam ediyor. Eğer bu senaryo gerçekleşirse, ki her birinin diğerini tamamen yenmesinin ne kadar zor olacağı göz ardı edilemez, tarafsız bir arabulucuya ihtiyaç duyacaklar ve sonunda Rusya'nın pozisyonunun bilgeliğini takdir edecekler.

Yazan  : Andrew Korybko

Gazeteci / Politik Analist