Batı, Rusların ve Filistinlilerin Bombalanmasında Etno-Bağnaz Çifte Standart Uyguluyor

Son İsrail-Hamas savaşı Batı'nın ikiyüzlülüğünü birden fazla şekilde ortaya koymuştur. Daha önce "Batı'nın İsrail ve Ukrayna'ya Yönelik Çifte Standardının Küresel Güney'de İtibarsızlaştırdığı" gözlemlenmişti. Tüm dünya, İsrail'in bir ay içinde Rusya'nın yirmi yılda sorumlu olduğu iddia edilen sivil kayıplardan çok daha fazlasından sorumlu olmasına rağmen, bu bloğun "kurallara dayalı düzen" retoriğinin "insani" boyutunun söz konusu çatışmaya ilişkin değerlendirmesinde nasıl yer almadığını gördü.

Kendini Yahudi Devleti olarak tanımlayan Avrasyalı Büyük Güç'ü eleştirdikleri gibi eleştirmek bir yana, Gazze'de iki milyondan fazla insanın yaşadığı abluka ve bombardımanı coşkuyla alkışlıyorlar ve bunun sonucunda meydana gelen sivil ölümleri küçümsüyorlar. Beyaz Saray Ulusal Güvenlik Konseyi sözcüsü John Kirby "Bu bir savaş. Çatışmadır. Kanlıdır. Çirkin ve karmaşık olacak. Ve masum siviller ileride de zarar görecek."

İsrail'in çok daha fazla sivil kayıp riskine rağmen Gazze'deki kara operasyonlarını genişletmesinin ardından basına yaptığı açıklamada "İsrail için kırmızı çizgiler çizmiyoruz. Onları desteklemeye devam edeceğiz." Bu yaklaşım, özel operasyondan önceki sekiz yıl boyunca Kiev'in Donbass'ı bombalaması karşısında Batı'nın nispeten sessiz kalmasıyla tezat oluşturuyor. Bu süre zarfında bu faşist rejime tam destek verdiler, ancak sivillere yönelik saldırılarına çok fazla dikkat çekmemeye de özen gösterdiler.

Her iki sivil kategorisinin de -Gazze'deki Filistinliler ve Donbass'taki Ruslar- Batı tarafından "istisnai" medeniyetlerinden ayrı görülmeleri ve dolayısıyla "harcanabilir" olarak değerlendirilmeleri anlamında "ötekileştirilmelerine" rağmen, etnik-bağnaz çifte standartlar bu farklı politikaları açıklamaktadır. Fizyonomileri farklılık gösterse de, Filistinliler bir bütün olarak Batı'nın egemen liberal-küreselcileri tarafından "Beyaz olmayan" olarak görülürken, Ruslar bir bütün olarak "Beyaz" olarak kabul edilmektedir.

Bu sözde ayrım, normalde bu elitlerin ideolojik nedenlerle "Beyaz olmayan" Filistinlilere sempati duymasına yol açacaktır, ancak politika yapıcılarının onlara şefkat göstermemesinin nedeni, onları nispeten daha farklı bir medeniyetin parçası olarak görmeleridir. Donbass'ı kontrol eden Ortodoks liderliğindeki ve çoğunluğu Slav olan eski Rus İmparatorluğu tarihsel olarak Batı Medeniyetine, Gazze'yi kontrol eden Müslüman liderliğindeki Türk-Arap Osmanlı İmparatorluğundan çok daha yakındı.

Uluslararası İlişkilerde ortaya çıkan medeniyetler paradigması, bu politika yapıcılar tarafından Batı'nın kendinden menkul "istisnacılığını" meşrulaştırmak ve Avrasya'yı kendi hegemonik çıkarları doğrultusunda bölmek ve yönetmek için bir "Medeniyetler Çatışmasını" kışkırtmak amacıyla istismar edilmektedir. Bu amaç doğrultusunda, siyasi elitleri, son İsrail-Hamas savaşının Batı'ya bağlı ve kısmen Avrupa kökenli İsrailliler ile İslam'a bağlı ve tamamen Arap Filistinliler arasında bir çatışma olduğuna dair yanıltıcı bir şekilde ima edilen anlatıyı güçlendiriyorlar.

Açıkçası, bunlar yüzeysel ve sahte optikler, ancak yine de hedeflenen Batılı kitleyi, elitlerinin İsrail'i tamamen jeopolitik nedenlerle desteklemesini haklı çıkarmayı amaçlayan sahte "medeniyet" ve ilişkili "değerler" bahaneleriyle İsrail'in etrafında toplanmaya yönlendirmeyi amaçlıyorlar. Kendini Yahudi olarak tanımlayan devlet, Batı Asya'da bloklarının "batmayan uçak gemisi" olarak görülüyor, bu yüzden de çok sayıda sivil kayıptan sorumlu olsa bile onlar tarafından her zaman destekleniyor.

Ancak liberal-küreselcilerin akademik, aktivist ve medya sınıfları, ideolojilerinin siyasi elitinin ikiyüzlü Makyavelci dünya görüşüyle giderek daha fazla çelişiyor ve bu da geçtiğimiz hafta boyunca Batı'yı kasıp kavuran İsrail karşıtı büyük ölçekli protestoları açıklıyor. Bu bağlamda aralarındaki farklılıkları ve bu gruplar arasındaki etkileşimi detaylandırmak bu analizin kapsamını aşıyor, ancak ilgilenen okuyucular konuyla ilgili daha fazla bilgi için buradaki ve buradaki iki analize başvurabilirler. 

Bir önceki paragrafta yer alan gözlemler, liberal-küreselci siyasi elitin İsrail'in Gazze'deki iki milyondan fazla insanı abluka altına almasını ve bombalamasını neden şevkle desteklediğini açıkladığı için bu yazıyla ilgilidir. Bu sınıfın ABD'li liderleri, kendileri ile Avrupalı vasalları ve diğer alt sınıflar arasındaki bazı farklılıklara rağmen, son İsrail-Hamas savaşının bir "Medeniyetler Çatışması" olduğuna dair yanıltıcı bir şekilde ima edilen anlatıya dikkat çekmekte çıkar sahibidirler.

Buna karşılık, hem Batılı siyasi sınıflar hem de bu ideolojinin Atlantik ötesi akademik, aktivist ve medya alt sınıfları, Kiev'in Donbass'ı bombaladığı sekiz yıl boyunca nispeten sessiz kaldılar ki bu da bu analizde ortaya konan medeniyet paradigması ile açıklanabilir. Ukraynalılar ve Ruslar, tarihsel olarak Ortodoks liderliğindeki ve Slavların çoğunlukta olduğu ortak medeniyetleri "Balkanlaştırılarak" Batı Medeniyetine dahil edilebilecek "Batıya komşu" "Beyazlar" olarak kabul edilmektedir.

Ekim ayı başında yayınlanan bu analiz, Batı'nın Ukrayna'yı önce "EuroMaidan "ı takiben "Rusya karşıtı" haline getirdikten sonra Hibrid Savaş yoluyla Rusya'nın kozmopolit medeniyetini bölmek ve yönetmek için "Truva Atı" olarak kullanması olarak özetlenebilecek bu büyük stratejik hedefi detaylandırmaktadır. Liberal-küreselciler, Medvedev'in burada uyardığı gibi Rusya'yı parçalama riski taşıyan Batı emperyalizmini gizlemek için sahte bir "dekolonizasyon" kisvesi altında çokkültürlülüğü silah olarak kullanmaya çalıştılar.

Rusya'nın özel operasyonu bu komployu bozdu ama asıl mesele şu ki bu komplo devam ediyordu ve hala da devam ediyor. 2014'ten itibaren Kiev'in Donbass'ı bombalamasına Batı'nın neden sessiz kaldığını da açıklıyor. Siyasi elitlerin bakış açısına göre, Ukrayna ve Rusya'nın tarihsel olarak Ortodoks ve Slav çoğunluklu ortak medeniyetini Batı'nın yeni liberal-küreselci medeniyetine dahil etmek, Filistin'in tarihsel olarak Müslüman-Arap olan ve daha fazla "ötekileştirilen" ve "uyumsuz" kabul edilen medeniyetine kıyasla çok daha kolaydır.

Ukrayna, Donbass'ın yerli Rus nüfusunu etnik olarak temizlemeyi ve bölgeyi yeniden ele geçirmesi halinde kalanları soykırıma uğratmayı amaçlıyordu; İsrail de burada açıklandığı üzere Gazze'ye bunu yapmak istiyor gibi görünüyor, ancak Kiev'in stratejik rolü Batı tarafından Tel Aviv'inkinden daha geniş olarak kavramsallaştırılıyor. İsrail, Batı'nın dar jeopolitik çıkarları uğruna küçük bir toprak parçası için savaşırken, Ukrayna Batı tarafından çok daha geniş kapsamlı medeniyetçi-emperyalist çıkarlar için kullanılıyor.

Batı, İsrail'in Batı Asya'nın tarihsel olarak Müslüman-Arap olan tüm medeniyetini etnik olarak temizlemesini, soykırıma uğratmasını ve/veya "Balkanlaştırmasını" asla beklemedi ancak Ukrayna'nın bu hedefleri ve özellikle de Rusya'ya karşı son bahsedilen böl-yönet hedefini kolaylaştırmasını bekledi. Buna göre, son İsrail-Hamas savaşında "Medeniyetler Çatışması" anlatısını teşvik etmek, Batı'nın sınırlı jeopolitik hedeflerini sahte bir "değerler" temelinde savunurken, Donbass'ta aynısını yapmak, bu bağlamda onları itibarsızlaştırma riski taşıyordu.

Rusya'nın "Balkanlaştırılması" ve ardından Batı'nın yeni liberal-küreselci uygarlığı tarafından yutulması gerekiyordu ki bu, uygarlık açısından nispeten daha benzer olan halkını, Filistin'in görünüşte daha farklı olan halkına yaptıklarıyla aynı ölçüde "ötekileştirerek" mümkün olamazdı. Batı'nın ilk çatışmadaki hedefleri doğrudan kendi "istisnai" medeniyetinin kapsamını genişletmekken, ikincisindeki hedefleri İsrail'in "batmayan uçak gemisi" olarak jeopolitik rolünü sürdürmekle sınırlıdır.

Okuyucuların medeniyet, jeopolitik ve stratejik meselelere dair böylesine karmaşık bir kavrayışla tanıştıktan sonra biraz bunalmış olmaları anlaşılabilir bir durumdur, bu nedenle bu analizde paylaşılanlar üzerinde düşünmeleri ve belki de dinlendikten sonra bir kez daha gözden geçirmeleri teşvik edilmektedir. Bunu yaptıklarında, Batı'nın Rusların ve Filistinlilerin bombalanmasına yönelik etnik-bağnaz çifte standardının ardındaki nedenleri daha iyi anlayabileceklerini umuyoruz; birincisi görmezden gelinirken ikincisi alkışlanıyor.