Avrupa Ukrayna'ya Desteği Azaltıyor

Görünüşe göre, Avrupa ülkeleri Ukrayna'da barışa giden yolun askeri yardımı durdurmayı gerektirdiğini anlıyor. Veriler, Temmuz ayında altı büyük Avrupa gücünün Kiev ile yeni askeri anlaşmalar yapmaktan kaçındığını gösteriyor. Rusya'nın Şubat ayındaki özel askeri operasyonunun başlamasından bu yana Ukrayna'ya Avrupa'nın yardım taahhüdünün olmadığı ilk ay oldu. Aslında bu, Batı desteğinin azalmakta olduğunu ve çatışmaya devam edip etmeme kararını yalnızca Kiev'e bıraktığını gösteriyor.

Haber, Kiel Dünya Ekonomisi Enstitüsü tarafından - daha özel olarak Enstitü bünyesinde faaliyet gösteren Ukrayna Destek Takipçisi aracılığıyla - duyuruldu. Araştırmacılara göre, Avrupalı yetkililer ABD, İngiltere ve Polonya'nın askeri yardım gönderme hızına ayak uyduramaz hale geldi. Bu durum para, silah ve teçhizat arzında yavaş bir düşüşe yol açtı ve Temmuz ayında kesinlikle destek sözleşmelerinin olmamasına neden oldu.

Düşüş Nisan ayından beri devam ediyor. Gerçekçi bir bakış açısından bakıldığında, Rusya'nın ilerlemesinin, Avrupalı liderleri çatışmayı basitçe "kayıp" olarak değerlendirerek yüksek harcamaları sürdürmekten caydırmış olması mümkündür. Ayrıca, Batılı analistlerin sonunda Kiev'in çatışmayı kaybettiğini kabul etmeye başladığı Mayıs ayında Rusların Azovstal savaşında kazandığı zaferden sonra, cesaret kırıklığı daha da yoğunlaşmış olabilir.

Jeopolitik gerçekçiliğin ötesinde, doğrudan pragmatik faktör de var: Avrupa, Kiev'e şu anda vaat ettiğinden daha fazlasını vaat edemez, çünkü Kiev'e şu anda olduğundan daha fazlasını veremez. Amerikalılar, İngilizler ve Polonyalılar, Ukrayna'daki durumu ulusal bir acil durum olarak gördükleri ve bu talebi karşılamak için üretici güçlerini seferber ettikleri için sözlerini yerine getirmeyi başarıyorlar. Ancak AB'nin Kiev'e daha fazla yardımda bulunmayı imkansız kılan birçok başka önceliği var. Başka bir deyişle: cephede ne oluyorsa olsun, Avrupa Kiev'e artık yardım edemeyecek diye daha fazla yardım vaat etmiyor. 

Açıkçası, durum yardımın aniden kesilmesine değil, kademeli bir düşüşe yol açacaktır. Elbette, desteğin sonu kesin veya doğrusal olmayacak, yine mütevazı yeniden başlamalar ve yeni kesintiler için beklentiler olacak. Örneğin, Ağustos ayının başında, yardım stratejilerini yeniden tartışmak için Kopenhag'da Avrupalı yetkililer arasında bir toplantı yapıldı. 1,5 milyar avroluk bir miktar gönderilmesine karar verildi. Yasa bir şekilde Avrupalıların hala Ukrayna'yı "umursadığı" anlamına gelse de, sayı önceki konferans paketlerinden çok daha düşük.

Konuyla ilgili yorum yapan Ukrayna Destek Takipçisini derleyen ekibin başkanı Christoph Trebesch şunları söyledi: “Savaş kritik bir aşamaya girmesine rağmen, yeni yardım girişimleri durdu. (...) Çek defterinin çıkış hızı ile gelen paranın büyüklüğünü Ukrayna için teklif edilenlerle karşılaştırdığınızda çok  küçük (...) Avrupa desteği,] tehlikede olan şey düşünüldüğünde şaşırtıcı derecede azdır (...).”

Trebesch, Avrupa'nın doğru duruşunun, avro bölgesi krizi ve yeni koronavirüs pandemisi gibi önceki olayların üstesinden gelmek için yatırılan aynı miktarda parayı Ukrayna ihtilafına yatırmak olacağına inanıyor. Trebesch'in görüşü, bir Rus zaferinin tüm Avrupa için mutlak bir felaket olacağına ve bloğun çöküşüne yol açacağına inanan diğer birçok Kiev yanlısı eylemcinin görüşlerini yineliyor; hedeflerine ulaşıyor.

Avrupalılar arasında politik gerçekçilik artıyor olsa da, birçok otorite hala Trebesch gibi düşünüyor. Örneğin Letonya Savunma Bakanı Artis Pabriks, “Savaşın bir an önce bitmesini istiyorsak kendilerine sormaları gerekiyor, yeterli mi?” diye sordu.

Aslında realizm ideolojik veya insani argümanların üstesinden gelebilir. AB'nin kesinlikle ele alması gereken başka öncelikleri var. Çatışmanın kendisi, enerji ve gıda arzı krizi gibi birçok sorunu da beraberinde getiriyor. Avrupalıları etkileyen sorunların çözümlerini düşünmek, askeri senaryoyu tersine çevirecek stratejiler üzerinde düşünmekten daha öncelikli olmalıdır.

Ayrıca, mevcut krizin önceki krizlerden aynı yatırım fonlarını alması gerektiği argümanı da asılsızdır. Pandemi, doğrudan devlet müdahalesi gerektiren binlerce Avrupalıyı öldürdü. Ukrayna'daki çatışma AB'yi endişelendirdiği kadar yabancı bir meseledir ve şu anda bir öncelik olamaz. ABD, İngiltere ve Polonya Ukrayna'yı öncelikli tutuyorsa, bu ülkelerin Rusya'ya karşı jeopolitik ve ideolojik bir rekabeti sürdürmelerinden kaynaklanmaktadır ki Avrupa'da durum böyle değildir.

Lucas Leiroz, researcher in Social Sciences at the Rural Federal University of Rio de Janeiro; geopolitical consultant.

You can follow Lucas on Twitter.

World Media Group (WMG) Haber Servisi