Amerika Birleşik Devletleri neredeyse her düzeyde derin bir kriz içinde. Her iki hane halkı siyasi partisi de iç meseleleri küresel arenaya taşıyarak, onları küresel süper güçlerle iç içe geçirerek normal diplomatik ilişkiler kurmayı neredeyse imkansız hale getirdi. GOP Sinofobik iken, DNC klinik olarak Russofobiktir. Bu, her iki taraf da birbirini bu "suçlarla" suçlamış olsa da, GOP'un Rus yanlısı veya DNC'nin Çin yanlısı olduğu anlamına gelmez. Gerçekte, Çin ve Rusya'dan gelen uzun vadeli bir tehdidin aciliyetini farklı görüyorlar. İç ve dış politikaları birbirinden ayıramama konusundaki bu yetersizlik, yeni bir küresel çatışma dönemiyle sonuçlanıyor ve Çin'e veya Rusya'ya karşı yeni bir Soğuk Savaş'ı etkili bir şekilde güçlendiriyor. Bu, iç sorunları daha da şiddetlendirerek bir kısır döngüye neden olur.
Obama'dan bu yana, bazıları safça GOP'u daha az savaş yanlısı olarak görmeye başladı, ancak gerçekte bu, Trump'ın politikalarının bir sonucudur. Bununla birlikte, politikaları bile savaş karşıtı değildi. Trump'ın başkanlığı, Reagan döneminden bu yana hiç olmadığı kadar çok reel politikaya dayanıyordu. (Birinci) Soğuk Savaş sona erdikten sonra, ama özellikle 11 Eylül sonrası dönemde, Amerika kaynaklarının çoğunu dünyayı yok etmeye ve yağmalamaya harcadı. Devasa Askeri-Endüstriyel Kompleksini (Birinci) Soğuk Savaş'ın en parlak dönemi de dahil olmak üzere ABD tarihinin herhangi bir noktasından daha güçlü hale getirmek için onlarca yıl harcayarak çok sayıda "uyumsuz" bölgesel gücü topladı ve dağıttı.
Dünyanın geri kalanı için tek fark, DNC'nin ABD oligarşisinin çıkarlarını ilerletmek için hava gücüne (pilotlu veya insansız) ve hilelere güvenirken Cumhuriyetçilerin "karadaki botları" tercih etmesiydi. Dünya nüfusu için, ABD deniz piyadelerinin, tankların, insansız hava araçlarının, stratejik bombardıman uçaklarının veya jetlerin onları öldürüp öldürmediği çok az fark yarattı. Başkanlık için aday olmaya karar verdiğinde, Trump bu kaçak trenin nereye gittiğini fark etti ve onu durdurmaya çalıştı. Bu onun fedakar inançları ya da herhangi bir şey yüzünden değildi. Basitçe, Trump, Amerika'nın sonsuz para basmasından büyük ölçüde yararlanan ve bu süreçte dünya kaynaklarını çalan milyarderlerden biriydi. Amerika'nın emperyal aşırı genişlemesinin yan etkilerini azaltmak ve yeni çok kutuplu dünyada ABD'nin konumunu olabilecek en iyi hale getirmek istedi. Amerika'nın dünyanın "tek süper gücü" statüsü sürdürülemezdi, ancak kesinlikle "eşitler arasında birinci" statüsünü koruyabilirdi.
Ancak, savaşan oligarşinin başka planları vardı. Trump devrildi ve Başkan Biden'ın belirttiği gibi "Amerika geri döndü" Ve gerçekten de, küresel istikrarsızlığın keskin bir şekilde yeniden başlamasında gördüğümüz gibi geri döndü. Bununla birlikte, görevdeki kişi, akıl sağlığı inceleme altına alındığından neredeyse hiç karar vermedi. ABD başkanlarının siyaset kurumunu kontrol etmediğine dair herhangi bir şüphe varsa, Biden seçildiği ve resmi olarak 5.000'den fazla nükleer silaha sahip bir ülkeyi yönetmeye devam ettiği için muhtemelen sonsuza dek bu şüphe gitti. İronik olarak, (kendi kabulüne göre) zihinsel durumundaki bir kişinin kontrolün aslında elinde olmaması biraz rahatlatıyor. Yine de, müesses nizamın rotayı değiştirmeyi reddettiğini fark ettiğimizde, rahatlama kısa sürede kayboluyor.
DNC (neo)emperyalist talasokrasi gündemini ilerletirken iktidara tutunmaya çalışırken, silah kontrolü, kürtaj yasaları, ırk, yasadışı göç vb. gibi iç bölünmeler aşırı uçlara itiliyor. On yıllar boyunca biriken meseleler, büyük ölçüde politikleşir ve medya şirketleri, Askeri-Endüstriyel Kompleks, istihbarat kartelleri vb. olsun, siyasi partilerin ve onların sponsorlarının çıkarlarıyla ayrılmaz bir şekilde bağlantılı hale gelir. Sorunlar, ana politik konuşma noktalarını ortadan kaldıracaktır. Buna karşılık, GOP, bu sorunların neredeyse hiç çözülmeyeceğinin farkındadır ve bu nedenle, statükoyu korumaya veya diğer tarafın yürürlüğe koyduğu bazı politikaları tersine çevirmeye odaklanarak onlarla birlikte yaşamaya çalışır. Sonuç, "mavi" ve "kırmızı" durumlar arasında büyük bir ayrımdır.
Federal mevzuat giderek tek tek eyaletlere devredildikçe, bu bölünmeler daha da şiddetleniyor. Siyasi partiler mevcut veya yeni sorunları çözemedikleri için, sahip oldukları gücü ilçelerinde ve eyaletlerinde tutmaya çalışırlar. Eyaletler kilit konularda önemli ölçüde ayrılmaya devam ettikçe, federal merkez bu kutuplaştırıcı sorunlara bir orta yol bulmaya çalışırken felç olur. "Kırmızı" eyaletler gevşek silah yasaları ve daha katı kürtaj ve sınır koruma yasaları isterken, mavi eyaletler tam tersini istiyor. Bu bölünme o kadar aşırı hale geldi ki, ABD'nin en önemli eyaletlerinden biri olan Teksas, 2023'te bir ayrılık oylaması yapmayı düşünüyor.
The Daily Mail'e göre, Texas GOP, 2023 platformuna bir ayrılık referandumu ekledi. Taraf Devlet Konvansiyonlarının son gününde ayrılma konusunu ele aldılar ve aynı zamanda Biden'ın cumhurbaşkanlığı kazanmasını gayri meşru ilan ettiler. Platformun "Eyalet Egemenliği" başlıklı bir bölümü vardır: "Teksas Anayasası'nın 1. Maddesi, 1. Bölümü uyarınca, federal hükümet yerel özyönetim hakkımızı zedelemiştir. Bu nedenle, 10. Değişikliği ihlal eden federal olarak zorunlu mevzuat Teksas'ın hakları göz ardı edilmeli, karşı çıkılmalı, reddedilmeli ve geçersiz kılınmalıdır." GOP'un sadece DNC kontrolü altındaki federal merkeze baskı yapıp yapmadığı veya gerçekten ayrılma çağrısı yapıp yapmadığı belirsiz olsa da, temel atıldı. Amerika'nın bir seçeneği var - küresel saldırganlığını durdurabilir ve artan iç sorunları çözmeye çalışabilir ya da kendi emperyal aşırı gerilmesinin ağırlığı altında patlayabilir.
Drago Bosnic (Bağımsız Jeopolitik ve Askeri Analist)
World Media Group (WMG) Haber Servisi
Dünya
Dünya
Dünya
